حامد امراللهی

انواع «لا» :

1. نَفی (نافیة): بر سرِ فعل مضارع می­آید و هیچ تغییری در ظاهرِ آن ایجاد نمی­کند.

یَلجَئونَ ! پناه می­برند. لا یَلجَئونَ ! پناه نِمی­برند.

اُساعِدُ ! کمک می­کنم. لا اُساعِدُ ! کمک نِمی­کنم.

2. نَهی (ناهیة): بر سرِ فعل مضارع می­آید و آن را مجزوم می­کند.

تُحَرِّقونَ ! می­سوزانید لا تُحَرِّقوا ! نَسوزانید.

یَستَمِعُ ! گوش می­دهد لا یَستَمِعْ ! نَباید گوش دهد / گوش نَدهد.

3. عَطف (عاطفة): در کنارِ حروفِ «وَ، أوْ، أمْ، فـَ، ثمَّ و ...» یکی از حروف عطف است و بر سر اسم می­آید و معنای «نه» می­دهد.

المُسلِمُ یَنجو مِن العذاب لا الکافرُ ! مسلمان از عذاب نجات می­یابد نه کافر!

العاقلُ یعتبرُ بالتجارب لا الجاهلُ ! عاقل از تجربه­ها عبرت می­گیرد نه نادان!

4. نفی جنس (نافیة للجنس): بر سرِ اسمی‌که «ال» و «تنوین» نداشته باشد می­آید و آن اسم را منصوب می­کند و معنای «هیچ ... نیست» می­دهد.

لا سیفَ إلا ذوالفقار ! هیچ شمشیری نیست جز ذوالفقار.

لا رجاءَ لِنَجاحک ! هیچ امیدی به موفقیت تو نیست.